расцвялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць; -ве́лены; зак. (разм.).

1. каго (што). Раздражніць, раззлаваць.

2. што. Развярэдзіць.

Р. рану.

|| незак. расцве́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцвялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расцвялю́ расцве́лім
2-я ас. расцве́ліш расцвеліце́
3-я ас. расцве́ліць расцве́ляць
Прошлы час
м. расцвялі́ў расцвялі́лі
ж. расцвялі́ла
н. расцвялі́ла
Загадны лад
2-я ас. расцвялі́ расцвялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час расцвялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расцвялі́ць сов.

1. разг. (кого-л.) раздразни́ть;

2. (рану) разбереди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расцвялі́ць, ‑цвялю, ‑цвеліш, ‑цвеліць; зак., каго-што.

Разм.

1. Раздражніць; раззлаваць. Седас расцвяліў Скуратовічавых сабак перад тым, як меўся сюды з’явіцца поп. Чорны.

2. Развярэдзіць. Расцвяліць рану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцве́льваць, расцвялі́ць

1. (раздражніць) nécken vt, (áuf)réizen vt, durch Nécke errégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расцве́льваць гл. расцвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расцве́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расцвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцве́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расцвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развереди́ть сов., прост. разверадзі́ць, развярэ́дзіць, раздражні́ць, раз’я́трыць, расцвялі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расцве́лены разг.

1. раздразнённый;

2. разбережённый;

1, 2 см. расцвялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)