расхля́бацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Расхістацца, аслабнуць. Гайка расхлябалася.

2. перан. Стаць недысцыплінаваным, распусціцца. Хлопец расхлябаўся, не слухаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Расхлебяста́цца экспр. ’расхістацца’ (дзятл., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка, адпавядае літ. išsi‑klebetúoti ’тс’, што неабавязкова, бо выводзіцца з st‑інтэнсіва хлебястаць (< *xlębati ’хістацца’, гл. ЭССЯ, 8, 32).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскача́ться

1. разгайда́цца, раскалыха́цца, разгу́шкацца;

2. (расшататься) расхіста́цца, раскалыва́цца, расківа́цца;

3. перен., разг. разварушы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разболта́ться​I сов., разг.

1. (о жидкости) разбо́ўтвацца, размяша́цца;

2. (ослабиться, расшататься) расхіста́цца; расхля́бацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхі́ствацца несов.

1. расша́тываться;

2. перен. расша́тываться; ослабева́ть;

1, 2 см. расхіста́цца;

3. страд. расша́тываться, ослабля́ться; см. расхі́стваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)