растулі́цца сов., разг.

1. разжа́ться; разомкну́ться; разъедини́ться;

2. разня́ться; см. растулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расту́льваць несов., разг.

1. разжима́ть; размыка́ть; разъединя́ть;

2. разнима́ть; см. растулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раствори́ть​I сов.

1. (окно, дверь) расчыні́ць, мног. парасчыня́ць;

2. (циркуль) растулі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжа́ть сов.

1. (кулак) расці́снуць, раскамячы́ць, разня́ць;

2. (зубы) расшчапі́ць, разня́ць; (губы) растулі́ць;

3. (пружину и т. п.) распусці́ць, адпусці́ць, пасла́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разомкну́ть сов.

1. разамкну́ць;

разомкну́ть ток эл. разамкну́ць ток;

разомкну́ть ряды́ воен. разамкну́ць рады́;

2. (глаза) расплю́шчыць; (губы) растулі́ць;

3. (руку) разня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разадра́ць, раздзяру, раздзярэш, раздзярэ; раздзяром, раздзераце; зак., каго-што.

1. З сілаю, рэзкім рухам раздзяліць на часткі. — Раздзяры торбу на дзве посцілкі і высып з лубянкі свой мак. Якімовіч. Андрэй сам разадраў гэту запіску на дробныя кавалачкі і выкінуў у памыйнае вядро. Лобан. // Падраўшы, распячатаць. [Галя] .. разадрала канверт пісьма, якое было адрасавана ёй. Ермаловіч. // Зрабіць драным. Разадраць штаны. Разадраць бот. // Нанесці рану, глыбокую драпіну. [Алесь] адчуў нешта цёплае на запясці левай рукі: з невялікай ранкі кроплямі сачылася кроў. Відаць, разадраў аб .. [сук]. Караткевіч.

2. Раздзяліць злучанае, растуліць. Склеілася так, што не разадраць. □ — Проста павекі зліпаюцца — не разадраць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)