цэ́тлік, ‑а, м.
Разм. Распіска, квітанцыя. Другі перакладчык, які дагэтуль маўчаў, раздае старастам цэтлікі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квіто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
1. Білет, талон.
Набыць к. у тэатр.
2. Чэк.
Атрымаць у касе к.
3. Квітанцыя, распіска (разм.).
|| прым. квіто́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
квіта́нцыя, ‑і, ж.
Афіцыйная распіска ў атрыманні ад каго‑н. грошай або іншых каштоўнасцей. Паштовая квітанцыя. Квітанцыя на абутак. Атрымаць рэчы па квітанцыі.
[Іт. quitanza.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́сьпіска ’распіска (дакумент)’ (Бяльк., Нар. Гом.) — у выніку кантамінацыі роспісь і рус. расписка. Да піса́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Квіта́нцыя ’афіцыйная распіска ў атрыманні ад каго-небудзь грошай або іншых каштоўнасцей’ (ТСБМ, Нас., Яруш.). Ст.-бел. квитация, квитанция ’тс’ (з 1486 г.) < польск. kwitacja ’тс’ < с.-лац. quitacio, quitantia (Булыка, Запазыч., 146; Слаўскі, 3, 497).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
распи́ска ж.
1. распі́сванне, -ння ср.;
2. (разрисовка) размалёўванне, -ння ср., размалёўка, -кі ж.;
3. (документ) распі́ска, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)