перакалупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Пакалупаць, раскалупаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расковыря́ть сов. раскалупа́ць, мног. параскалу́пліваць, разг. раскарпа́ць, мног. параско́рпваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раскаве́ркаць ’парыць, раскапаць’ (Мат. Гом.), раскаве́рчыць, раскавяра́чыць ’раскалупаць, разбурыць’ (Юрч.). Гл. каверт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)