адмаглё́ўваць

‘качаць бялізну; рамантаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адмаглё́ўваю адмаглё́ўваем
2-я ас. адмаглё́ўваеш адмаглё́ўваеце
3-я ас. адмаглё́ўвае адмаглё́ўваюць
Прошлы час
м. адмаглё́ўваў адмаглё́ўвалі
ж. адмаглё́ўвала
н. адмаглё́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адмаглё́ўвай адмаглё́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адмаглё́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зала́тваць

‘папраўляць, рамантаваць, паклаўшы латку (латкі), латаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зала́тваю зала́тваем
2-я ас. зала́тваеш зала́тваеце
3-я ас. зала́твае зала́тваюць
Прошлы час
м. зала́тваў зала́твалі
ж. зала́твала
н. зала́твала
Загадны лад
2-я ас. зала́твай зала́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зала́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́дзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; незак., што.

1. Рамантаваць, папраўляць, падрыхтоўваць, рабіць што-н. прыгодным для карыстання.

Л. сані.

2. Рабіць, ствараць, спраўляць, арганізоўваць.

Л. вяселле.

3. Настройваць музычны інструмент.

Л. баян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́віць², пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; пра́ўлены; незак., што.

1. Рамантаваць, папраўляць.

П. хамут.

2. Выпраўляць памылкі ў чым-н.

П. карэктуру.

3. Тачыць, вастрыць.

П. брытву.

|| наз. пра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

починя́ть несов. папраўля́ць, пра́віць; рамантава́ць; (накладывать заплаты) ла́таць; ла́піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ремонти́ровать​I

1. сов., уст. адрамантава́ць;

2. несов. рамантава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапра́віць

‘скончыць выпраўляць, рамантаваць што-небудзь; скончыць кіраваць чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапра́ўлю дапра́вім
2-я ас. дапра́віш дапра́віце
3-я ас. дапра́віць дапра́вяць
Прошлы час
м. дапра́віў дапра́вілі
ж. дапра́віла
н. дапра́віла
Загадны лад
2-я ас. дапра́ў дапра́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапра́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пячні́к, печніка, м.

Той, хто ўмее рабіць і рамантаваць печы. Пячнік кельняй размешваў у карыце цэментавы раствор і насвістваў песеньку. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэпарава́ць ’рамантаваць’ (Сл. ПЗБ). З польск. reperować ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рапарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Разм. Папраўляць, рамантаваць. Рапараваць абутак. □ Павэлак Крутаножка быў у падпавеці, .. трымаў у руках сталяр спі аловак — рапараваў развалкі. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)