ракетападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму ракеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траекто́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Лінія, якую апісвае ў прасторы якое-н. цела або пункт у працэсе руху.

Т. палёту метэарыта.

2. Лінія палёту снарада, ракеты або кулі.

|| прым. траекто́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раке́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ракеты. Ракетная ўстаноўка. Ракетны пісталет. Ракетны сігнал. Ракетны рухавік. Ракетныя войскі.

2. Які дзейнічае па прынцыпу ракеты (у 2 знач.). Ракетная тэхніка. Ракетныя снарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманавядзе́нне, ‑я, н.

Аўтаматычнае навядзенне па цэль (самалёта, ракеты і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвердапа́ліўны, ‑ая, ‑ае.

Які працуе на цвёрдым паліве (пра рухавік ракеты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвятля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны Для штучнага асвятлення. Асвятляльны прыбор. Асвятляльныя ракеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самакірава́льнасць, ‑і, ж.

Аўтаматычны рух чаго‑н. па зададзенаму курсу. Самакіравальнасць ракеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салютацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для салюту (у 1 знач.). Салютацыйныя ракеты. Салютацыйны зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састыкава́цца, ‑куецца; зак.

Злучыцца адно з адным. Ракеты зблізіліся на арбіце і аўтаматычна састыкаваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракетано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ракетаносца; які мае на ўзбраенні ракеты. Ракетаносны карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)