папарыва́ць сов.

1. (на части) порва́ть, разорва́ть; изорва́ть;

2. см. папарва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмато́к, -тка́ м. лоскуто́к; клочо́к;

падра́ць на ~ткі́разорва́ть в кло́чья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарва́тьIII сов. (разорвать в каком-л. количестве) нарва́ць, надра́ць;

нарва́ть бума́ги нарва́ць (надра́ць) папе́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разматлашы́ць сов., разг.

1. (разбить) расколоти́ть, разнести́;

2. разорва́ть (в кло́чья), изорва́ть;

3. растрепа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палупі́ць сов.

1. (нек-рое время) полупи́ть;

2. (всё, многое) полупи́ть;

3. разг. (разорвать) порва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перерва́ть сов.

1. (разделить на части, разорвать) перарва́ць;

перерва́ть верёвку перарва́ць вяро́ўку;

2. (приостановить, прервать) перарва́ць; перабі́ць; перапыні́ць;

телефо́нный разгово́р перерва́ли тэлефо́нную размо́ву перарва́лі;

3. (разорвать на части всё или многое — об одежде, бумаге и т. п.) падра́ць, падзе́рці, перадра́ць, перадзе́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразрыва́ць

I сов. (о многом, о многих — разделить на части) разорва́ть; (умертвить, разорвав — ещё) растерза́ть

II сов. (о многом) разры́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парва́ць сов.

1. в разн. знач. порва́ть;

п. струну́ — порва́ть струну́;

п. кве́ткі — порва́ть цветы́;

п. су́вязь з кім-не́будзь — порва́ть связь с ке́м-л.;

п. суке́нку — порва́ть пла́тье;

2. порва́ть, разорва́ть;

п. дыпламаты́чныя адно́сіны — порва́ть (разорва́ть) дипломати́ческие отноше́ния;

3. (о льне, конопле) вы́теребить, вы́дергать;

п. вантро́бы — надорва́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́ць сов.

1. (разорвать) порва́ть, подра́ть;

2. (износить) порва́ть, потрепа́ть, истрепа́ть, изодра́ть, изорва́ть;

3. (растерзать) подра́ть;

4. разг. (наделать царапин) поцара́пать, исцара́пать;

5. (на тёрке) потере́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панарыва́ць I сов. (о многом, во множестве)

1. (сорвать) нарва́ть;

2. (разорвать) нарва́ть;

3. (льна, конопли) натереби́ть, надёргать

панарыва́ць II сов. (нагноиться — о многом) нарва́ть;

па́льцы ~ва́лі — па́льцы нарва́ли

панарыва́ць III сов. (во множестве) нары́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)