перерва́ть сов.

1. (разделить на части, разорвать) перарва́ць;

перерва́ть верёвку перарва́ць вяро́ўку;

2. (приостановить, прервать) перарва́ць; перабі́ць; перапыні́ць;

телефо́нный разгово́р перерва́ли тэлефо́нную размо́ву перарва́лі;

3. (разорвать на части всё или многое — об одежде, бумаге и т. п.) падра́ць, падзе́рці, перадра́ць, перадзе́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)