раздава́цца 1, ‑даецца; заг. раздавайся.
Незак. да раздацца 1.
раздава́цца 2, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся; заг. раздавайся; незак.
1. Незак. да раздацца 2.
2. Зал. да раздаваць 2.
раздава́цца 3, ‑даецца; незак.
Зал. да раздаваць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагуча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.
1. Раздацца (пра які-н. гук).
Прагучаў стрэл.
2. Праявіцца, выявіцца (у гуку, голасе і пад.).
У яго голасе прагучала іронія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бу́х, -хла; зак.
1. Набухнуць, раздацца, патаўсцець ад вільгаці.
Боты намоклі, разбухлі.
Пупышкі на дрэве разбухлі.
2. перан. Непамерна павялічыцца, разрасціся.
Штаты разбухлі.
Папка з дакументамі разбухла.
|| незак. разбуха́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Распано́шыцца ’разрасціся, раздацца’ (Ядвігін Ш.). Відаць, ад паноша (гл.) ці з польск. rozpanoszyć się ’разбагацець’, гл. Длугаш-Курчабова, 392.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разапха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. (разм.).
1. каго-што. Пхаючы, размясціць па розных месцах, парассоўваць.
Р. рэчы па паліцах.
2. што. Набіваючы чым-н., прымусіць раздацца; разбіць.
Р. яблыкі па кішэнях.
|| незак. распі́хваць, -аю, -аеш, -ае і распіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разапха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм.
1. Пхаючы, размясціць па розных месцах — пра ўсё, многае. Разапхаць рэчы па кутках.
2. Разм. Набіваючы чым‑н., прымусіць раздацца; разбіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разры́нуцца (разри́нуцьца) ’разваліцца, седзячы або лежачы’ (Нас., Гарэц.), ’растаўсцець’ (Нас.). Сюды ж, відаць, розруні́цца ’зрабіцца тоўстым, раздацца’ (ТС), у такім выпадку, магчыма, да руні́цца ’усходзіць, зелянець’, што да руно́ ’густая рунь’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пракаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перамясціцца куды-н. коцячыся.
Сляза пракацілася па твары.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Раздацца (пра раскацістыя гукі).
Пракаціўся гром.
3. Праехацца для забавы, з’ездзіць куды-н. ненадоўга.
П. на самакаце.
|| незак. прако́чвацца, -аецца (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. апух, ‑ла; зак.
Павялічыцца ў аб’ёме, раздацца (пра паверхню цела ці яе частку) у выніку траўмы або якога‑н. захворвання. Нага апухла, відаць, дужа баліць, і.. [хлапчук] увесь час згінаецца над ёю ды хукае на яе. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздава́цца I несов., страд. раздава́ться; см. раздава́ць I
раздава́цца II несов.
1. раздава́ться, расширя́ться; см. разда́цца;
2. страд. раздава́ться; см. раздава́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)