размаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Разгайдаць, расхістаць што‑н.; махаючы, прыдаць сілу, хуткасць руху чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расколыха́ть сов.

1. раскалыха́ць, мног. параскалы́хваць, разгайда́ць, мног. паразго́йдваць;

2. перен. раскалыха́ць, разварушы́ць, расшавялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ро́змах ’размах’ (ТС). Націск на ро́ пад уплывам укр. ро́змах ’тс’. Да разма́х, разма́хваць ’махаць чым-небудзь то ў адзін, то ў другі бок’, размаха́ць ’расхістаць, разгайдаць’ < прасл. *orz‑maxъ < прасл. *orz‑maxati/mavati/majati (рус. размах, польск. rozmach, н.-луж. і в.-луж. rozmach, чэш., славац. rozmah, славен. razmàh, балг. разма́х) > раз- (роз-) і маха́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскача́ть сов.

1. (качели, маятник и т. п.) разгайда́ць, раскалыха́ць, разгу́шкаць;

2. (расшатать) расхіста́ць, раскалыва́ць, расківа́ць;

3. перен., разг. разварушы́ць;

его́ не раскача́ешь яго́ не развару́шыш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)