Verbum

надо́мніцтва, -а, н.

Выкананне даручанай работы дома; дзейнасць, праца надомніка.

Развіццё надомніцтва.

бяскры́зісны, -ая, -ае.

Які не суправаджаецца крызісам.

Бяскрызіснае развіццё.

|| наз. бяскры́зіснасць, -і, ж.

вегета́цыя, -і, ж. (спец.).

Рост і развіццё раслін.

|| прым. вегетацы́йны, -ая, -ае.

В. перыяд.

эмбрыяло́гія, -і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае ўтварэнне і развіццё эмбрыёнаў.

|| прым. эмбрыялагі́чны, -ая, -ае.

неўрало́гія, -і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць будову, развіццё і дзейнасць нервовай сістэмы.

|| прым. неўралагі́чны, -ая, -ае.

чэ́рава, -а, н.

1. Бруха, жывот (разм.).

2. Унутраная частка жывата чалавека, жывёлы.

Развіццё плода ў чэраве маці.

скачкападо́бны, -ая, -ае.

Які развіваецца скачка́мі, без плаўных пераходаў ад аднаго да другога; нераўнамерны.

Скачкападобнае развіццё.

|| наз. скачкападо́бнасць, -і, ж.

завя́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. завязаць.

2. Эпізод, з якога пачынаецца развіццё сюжэта ў мастацкім творы.

З. драмы.

прагназава́ць, -у́ю, -у́еш, -у́е; -у́й; зак. і незак., што (кніжн.).

Саставіць (састаўляць) прагноз.

П. развіццё навукі.

|| наз. прагназава́нне, -я, н.

Навуковае п.

гіпертрафі́я, -і, ж.

1. Хваравітае павелічэнне аб’ёму якога-н. органа цела.

Г. сэрца.

2. перан. Празмернае развіццё чаго-н.

|| прым. гіпертрафі́чны, -ая, -ае.