паразво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; зак., каго-што.

Развезці ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

П. гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́зены развезённый; см. разве́зці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да развезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развезти́​I сов. разве́зці, мног. паразво́зіць;

развезти́ дете́й по дома́м разве́зці (паразво́зіць) дзяце́й па дама́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́зіць несов. развози́ть; см. разве́зці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. развозіць — развезці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Развезці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паразвозіць гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. развозіць — развезці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́ствань ’непраходная гразь, бездарожжа’ (ТС). Да раз‑/роз- і твань (гл.). Сюды ж роства́ніць ’размачыць, развезці (аб дарозе)’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)