чарнапло́дны: ~ная рабі́на чернопло́дная ряби́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарнапло́дны, -ая, -ае.

У выразе: чарнаплодная рабіна — дрэва або куст сямейства ружакветных, які дае плады ў выглядзе лілова-чорных ягад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арабі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.

Тое, што і рабіна.

Палымнеюць арабіны.

|| памянш. арабі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. арабі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́бінскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рабіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнапло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае плады чорнага колеру. Чарнаплодная рабіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

О́раб, орап (*вораб, *ворап) ’рабіна’ (Жыв. сл.). Да рабіна (гл.). Словаўтваральная структура тлумачыцца тым, што галіны рабіны пакрыты ягадамі, нібы чырвоным снегам. Параўн. вокідзь, окідзь — пра снег на галінах. Тады о́раб (вораб) да *o‑ręb‑ь < rębiti < rębъ. Гл. рабы, ад якога паходзіць і рабіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

арабі́на, ‑ы, ж.

Тое, што і рабіна. За парканам спелі яблыкі і арабіны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арабі́на. Гл. рабіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

верабі́на, ‑ы, ж.

Абл. Рабіна. Садок быў, праўда, невялічкі: Дзве верабіны ды тры дзічкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барвяні́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і барвянец. Ападзе барвяніцай рабіна на дол І застыне ў чаканні спатканняў вясёлых. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)