хо́д

‘рух, перамяшчэнне; рабочая частка механізма; тэхнічны працэс, цыкл’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хо́д
Р. хо́ду
Д. хо́ду
В. хо́д
Т. хо́дам
М. хаду́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

РСДРП ист., ж. (Расі́йская Сацыя́л-Дэмакраты́чная Рабо́чая па́ртыя) РСДРП (Росси́йская Социа́л-Демократи́ческая Рабо́чая па́ртия)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэлега́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Група дэлегатаў, якія прадстаўляюць той ці іншы калектыў, дзяржаву і пад.

Замежная рабочая д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыга́рніца

‘рабочая тытунёвай фабрыкі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыга́рніца цыга́рніцы
Р. цыга́рніцы цыга́рніц
Д. цыга́рніцы цыга́рніцам
В. цыга́рніцу цыга́рніц
Т. цыга́рніцай
цыга́рніцаю		 цыга́рніцамі
М. цыга́рніцы цыга́рніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блу́за, ‑ы, ж.

Мужчынская верхняя рабочая сарочка без пояса. Парусінавая блуза. Рабочая блуза. // Уст. Прасторная хатняя жаночая кофта.

[Фр. blouse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебарэ́зка

‘рабочая, якая рэжа хлеб’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хлебарэ́зка хлебарэ́зкі
Р. хлебарэ́зкі хлебарэ́зак
Д. хлебарэ́зцы хлебарэ́зкам
В. хлебарэ́зку хлебарэ́зак
Т. хлебарэ́зкай
хлебарэ́зкаю		 хлебарэ́зкамі
М. хлебарэ́зцы хлебарэ́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабо́чий​II прил., в разн. знач. рабо́чы;

рабо́чий класс рабо́чы клас;

рабо́чее движе́ние рабо́чы рух;

рабо́чая гипо́теза рабо́чая гіпо́тэза;

рабо́чая си́ла эк. рабо́чая сі́ла;

◊

в рабо́чем поря́дке у рабо́чым пара́дку;

рабо́чие ру́ки рабо́чыя ру́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ял, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочая і вучэбная карабельная шлюпка, кароткая і шырокая, аднамачтавая, якая мае ад адной да трох пар вёсел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабо́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабо́чы рабо́чая рабо́чае рабо́чыя
Р. рабо́чага рабо́чай
рабо́чае		 рабо́чага рабо́чых
Д. рабо́чаму рабо́чай рабо́чаму рабо́чым
В. рабо́чы (неадуш.)
рабо́чага (адуш.)		 рабо́чую рабо́чае рабо́чыя (неадуш.)
рабо́чых (адуш.)
Т. рабо́чым рабо́чай
рабо́чаю		 рабо́чым рабо́чымі
М. рабо́чым рабо́чай рабо́чым рабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Кармі́льніца ’рабочая пчала’ (Анох.). Гл. карміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)