рабо́чая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. рабо́чая рабо́чыя
Р. рабо́чай рабо́чых
Д. рабо́чай рабо́чым
В. рабо́чую рабо́чых
Т. рабо́чай
рабо́чаю		 рабо́чымі
М. рабо́чай рабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабо́чая ж., сущ. рабо́чая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабо́чая сущ. рабо́чая, -чай ж.; см. рабо́чий​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рабочая партыя

т. 13, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рабочая сіла

т. 13, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рабочая сумесь

т. 13, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Рабочая апазіцыя» 1/318

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Рабочая арыстакратыя» 9/382

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Рабочая правда», гл. «Правда»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рабочая партыя (Філіпіны) 10/591

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)