разграбля́ть несов. разграбля́ць, рабава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рабаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плю́ндрыць

‘рабаваць, раскрадаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плю́ндру плю́ндрым
2-я ас. плю́ндрыш плю́ндрыце
3-я ас. плю́ндрыць плю́ндраць
Прошлы час
м. плю́ндрыў плю́ндрылі
ж. плю́ндрыла
н. плю́ндрыла
Загадны лад
2-я ас. плю́ндры плю́ндрыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час плю́ндрачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разлато́шваць

‘рабаваць, спусташаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разлато́шваю разлато́шваем
2-я ас. разлато́шваеш разлато́шваеце
3-я ас. разлато́швае разлато́шваюць
Прошлы час
м. разлато́шваў разлато́швалі
ж. разлато́швала
н. разлато́швала
Загадны лад
2-я ас. разлато́швай разлато́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разлато́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рабава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад рабаваць.

2. у знач. прым. Набыты рабаваннем; граблены. Рабаванае дабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пелендрава́ць ’вытоптваць пасеў (аб конях)’ (Нас.), ст.-бел. плендровати, плюндровати ’рабаваць’, якія праз польск. plądrować ’рабаваць, шнарыць, шукаць’ запазычаны з ням. plündern ’рабаваць, спусташаць’; паўнагалоссе ‑еле‑ — другаснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

латашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыць; -то́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць без разбору, псуючы і спусташаючы.

Л. гарох.

Л. яблыкі.

2. што. Знішчаць безразважна, спусташаць.

Л. лес.

3. перан., каго-што. Біць, лупцаваць.

Л. посуд.

Дзед пачаў л. хлопцаў кульбай.

4. Рабаваць.

|| зак. златашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыш; -то́шаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ *Плюндраваць, ст.-бел. плюидровати ’рабаваць’ запазычана са ст.-польск. plundrować ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гра́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго-што.

Сілай забіраць чужое дабро; рабаваць. Акупанты грабілі беларускі народ, вывозілі ў Германію збожжа, жывёлу, лес. «Весці». // Разм. Разараць паборамі, узяткамі. Дваранскія камітэты прама грабілі сялян пры дапамозе царскага ўрада. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыгла́баць ’прыбраць да рук’ (Байк. і Некр.). Прэфіксальнае ўтварэнне да гла́баць ’забіраць, рабаваць’ (гл.). Гл. таксама ЕСУМ, 1, 518 (пад глаби́на).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)