пионерла́герь (пионе́рский ла́герь) піянерла́гер, -ра м. (піяне́рскі ла́гер).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пионеротря́д (пионе́рский отря́д) піянератра́д, -да м. (піяне́рскі атра́д).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піянер...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «піянерскі», напрыклад: піянератрад, піянерважаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжраённы, ‑ая, ‑ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж раёнамі. Міжраённая сувязь. Міжраённая канферэнцыя.

2. Агульны для некалькіх раёнаў. Міжраённы піянерскі лагер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадсыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Адаслаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсылаць пісьмы. Паадсылаць дзяцей у піянерскі лагер. Паадсылаць падводы дамоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салю́т, -у, Мю́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ваенная форма прывітання або аддача пашаны каму-, чаму-н. ружэйнымі або артылерыйскімі залпамі, падняццем ці апусканнем сцяга і пад., а таксама стральба і феерверк з прычыны ўрачыстай даты, падзеі.

С. дваццаццю артылерыйскімі залпамі.

2. Прывітанне пры сустрэчы з кім-н.

Салют, сябры!

Піянерскі салют — прывітанне, якое выражаецца ў падняцці над галавой правай рукі.

|| прым. салю́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́льштук, ‑а, м.

Прадмет убору ў форме палоскі тканіны, якая завязваецца пад каўняром сарочкі, блузы вузлом або бантам. Па падсіненую сарочку з накрухмаленымі грудзьмі.. звісалі шырокія хвасты чорнага гальштука. Мурашка.

•••

Піянерскі гальштук — чырвоная касынка піянераў, якая завязваецца вакол шыі доўгімі канцамі наперад.

Залежыць (заліць) за гальштук гл. залежыць.

[Ад ням. Halstuch — шыйная хусцінка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́гер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Часовая стаянка, пасяленне, звычайна пад адкрытым небам, у палатках.

Турысцкі л.

Разбіць л.

2. Месца для ўтрымання вялікай колькасці ваеннапалонных ці зняволеных людзей.

Л. для ваеннапалонных.

3. Часовая стаянка войска ў палявых умовах, а таксама войска, размешчанае такім чынам; сталае месцазнаходжанне партызан, паўстанцаў.

4. перан. Грамадска-палітычная групоўка, кірунак.

Л. міру.

Піянерскі лагер — выхаваўча-аздараўленчая ўстанова для піянераў і школьнікаў у СССР.

|| прым. ла́герны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Л. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́герь прям., перен. ла́гер, -ра м.;

пионе́рский ла́герь піяне́рскі ла́гер;

уче́бный ла́герь вучэ́бны ла́гер;

концентрацио́нный ла́герь канцэнтрацы́йны ла́гер;

стоя́ть, располага́ться ла́герем стая́ць, размяшча́цца ла́герам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отря́д

1. (группа людей) атра́д, -да м.;

партиза́нский отря́д партыза́нскі атра́д;

гео́лого-разве́дывательный отря́д гео́лага-разве́двальны атра́д;

пионе́рский отря́д піяне́рскі атра́д;

2. биол. атра́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)