◎ Пе́цьміна ’пляма’ (Як.). Зыходная форма, відаць, ’пятьмо, параўн. укр. чарніг. летьмо ’тс’, утворана, як бяльмо (гл.). Параўн. пятно, лепта (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ряби́наII (после оспы) я́мачка, -кі ж.; (пятно) рабаці́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Луно ’бяльмо на воку’ (слон., Арх. Бяльк.; івац., Нар. сл.). Да лунь 2. Канчатак ‑но (< прасл. ‑no), як у pętьno > рус. пятно ’пляма’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адчы́сціць сов. отчи́стить;
а. іржу́ — отчи́стить ржа́вчину;
а. пля́му — отчи́стить пятно́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пя́тнышко уменьш.-ласк. пля́мка, -кі ж.; ла́пінка, -кі ж.; см. пятно́ 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пе́тна мн. л. ’плямы па твары’ (лід., лях., Сл. ПЗБ), лепта ’ружовыя месцы на шчацэ’ (бераст., ЛА, 3), пешня ’чырвоная плямка на скуры’ (Варл.), петначка ’абсевак’ (гродз., ЛА, 2). Гл. пятно.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
роди́мый в разн. знач. ро́дны;
◊
роди́мое пятно́ а) радзі́мы знак, радзі́мка; б) перен. радзі́мая пля́ма.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
за́йчык м.
1. уменьш.-ласк. за́йчик; за́инька, за́йка;
2. (светлое пятно от солнечного луча) за́йчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адце́рці сов., в разн. знач. оттере́ть;
а. пля́му — оттере́ть пятно́;
а. нагу́ сне́гам — оттере́ть но́гу сне́гом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пля́йма ’пляма’ (Касп., Нас., Растарг.; ашм., Стан.; дубр., ЛА, 3; шуміл., Сл. ПЗБ), кляйміць ’пляміць’ (Стан.). Відаць, да пляма (гл.) з устаўным ‑и‑, як у войстры < востры. Плямлю/ плойма ’пляма’ (беш., Нар. сл.), плямо, пляшкі ’тс’ (паст., чэрв., беш., ЛА, 3) аформлены пад уплывам рус. пятно ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)