пы́рсканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пырскаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́скать несов., разг.

1. пы́рскаць;

пры́скать в лицо́ одеколо́ном пы́рскаць у твар адэкало́нам;

2. (со смеху) фы́ркаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапі́ць, краплю, крапіш, крэпіць; незак., каго-што.

Пырскаць на каго‑, што‑н. Крапіць падлогу. // Пырскаць свянцонай вадой пры выкананні некаторых царкоўных абрадаў. Поп жа стаяў збоку і крапілам крапіў, шэпчучы сабе пад нос нейкія малітвы. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкрапля́ць

‘крыху пырскаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падкрапля́ю падкрапля́ем
2-я ас. падкрапля́еш падкрапля́еце
3-я ас. падкрапля́е падкрапля́юць
Прошлы час
м. падкрапля́ў падкрапля́лі
ж. падкрапля́ла
н. падкрапля́ла
Загадны лад
2-я ас. падкрапля́й падкрапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падкрапля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., чым.

1. Пакрываць сябе пырскамі чаго-н.

П. адэкалонам.

2. Пырскаць на каго-н., адзін на аднаго ці вакол сябе.

П. вадой.

|| зак. папы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. пы́рсканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бры́зкаць

‘пырскаць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бры́зкаю бры́зкаем
2-я ас. бры́зкаеш бры́зкаеце
3-я ас. бры́зкае бры́зкаюць
Прошлы час
м. бры́зкаў бры́зкалі
ж. бры́зкала
н. бры́зкала
Загадны лад
2-я ас. бры́зкай бры́зкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бры́зкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распы́рскацца, ‑аецца; зак.

1. Распляскацца, рассеяцца пырскамі. Вячэрняе люстра вады Распырскалася пад вяслом. Танк.

2. Пачаць моцна і доўга пырскацца, пырскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запы́рскаць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пакрыць пырскамі. Кроў запырскала гімнасцёрку і штаны. Мележ.

запы́рскаць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць пырскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бры́згать несов., в разн. знач. пы́рскаць;

бры́зжет весе́льем перен. прамяні́цца весяло́сцю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́рскать несов., обл.

1. (от смеха) фы́ркаць, пы́рскаць;

2. (стремительно вспархивать) пы́рхаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)