чорнапарэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чорнай парэчкі. Чорнапарэчкавыя пупышкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́перс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Паўднёвая паўхмызняковая расліна, якая сцелецца па зямлі.
2. мн. Пупышкі гэтай расліны, якія ў марынаваным выглядзе ўжываюцца як прыправа.
|| прым. ка́персавы, -ая, -ае.
Сямейства каперсавых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кры́пенкі ’пупышкі’ (Нар. лекс.). Гл. крыпанікі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ По́пушкі ’пупышкі (люб., Сл. ПЗБ). Гл. папула.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пладу́ха, ‑і, ДМ ‑дусе, ж.
Спец. Кароткая пладовая галінка, на якой знаходзяцца кветкавыя пупышкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -бу́х, -хла; зак.
1. Набухнуць, раздацца, патаўсцець ад вільгаці.
Боты намоклі, разбухлі.
Пупышкі на дрэве разбухлі.
2. перан. Непамерна павялічыцца, разрасціся.
Штаты разбухлі.
Папка з дакументамі разбухла.
|| незак. разбуха́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наклю́нуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак.
1. Стаць прабітым дзюбай (пра шкарлупіну яек, з якіх вылупліваюцца птушаняты).
2. Пра зерне, пупышкі: пачаць прарастаць, распускацца.
3. перан. Выпадкова трапіцца, абазначыцца, намеціцца (разм.).
Наклюнулася добрая работа.
|| незак. наклёўвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́кацца, ‑аецца; незак.
Разм. Лопацца, распускацца. Ужо набраклі і покаліся ад веснавога соку пупышкі на дрэвах. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пупы́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
1. Зародак ліста, парастка або кветкі. Млеюць у .. [сонечных] праменях дрэвы, пупышкі на іх патрэскаліся, вось-вось загарацца зялёным агнём. Ермаловіч. [Марылька] трымала ў адной руцэ сумку з кніжкамі, а ў другой вярбовыя галінкі з маленькімі пупышкамі. Чарнышэвіч.
2. Разм. Мякаць на канцы пальца. Калола ў пальцы, у пупышкі, як іголкамі. Пташнікаў. Збываючы квецені лішкі, Сукі ахінуліся ў дым, І завязь, як пальцаў пупышкі, Ужо выступала пад ім. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Таплёвачкі ’пупышкі на таполі’ (Барад.). Відаць, да топіль ’суквецце таполі’ (Расл. св.), ад таполя, топаль, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)