каталепты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да каталепсіі. Каталептычны прыпадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпілепты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эпілепсіі, эпілептыка; выкліканы эпілепсіяй. Эпілептычны прыпадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уду́шье мед. уду́шша, -шша ср.;
припа́док уду́шья прыпа́дак уду́шша.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ні́пель, ‑я, м.
Спец. Металічная злучальная трубка з разьбой на капцах (у прыпадак і механізмах).
[Англ. nipple.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спазматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да спазмы. Спазматычны прыпадак. // Выкліканы спазмамі; сутаргавы. Спазматычны кашаль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радзі́мец, ‑мцу, м.
Разм. Прыпадак хваробы ў маленькіх дзяцей (а таксама ў парадзіх і цяжарных жанчын), які суправаджаецца сутаргамі і стратай прытомнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
істэ́рыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.
Прыпадак істэрыі. Жанчына ўжо білася ў істэрыцы. Як маглі, суцяшалі яе блізкія. Лынькоў.
•••
Кідацца ў істэрыку гл. кідацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пара́лічны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да паралічу. Паралічны прыпадак.
2. Паражоны паралічам. Паралічны хворы. / у знач. наз. пара́лічны, ‑ага, м.; пара́лічная, ‑ай, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Радзі́мец ’прыпадак з сутаргамі і стратай прытомнасці’ (ТСБМ, Нас., Гарэц.; сен., Гіл.), ’хвароба’ (Касп.), ’невядомы злы чалавек, чорт’ (Мат. Гом.), радзі́мец (ради́мец) ’нейкая хвароба, прыпадак у немаўлят’ (Раст.), радзі́мчык ’дзіцячая хвароба’ (Інстр. 2), ’мяккае месца на цемені ў нованароджанага дзіцяці’ (Арх. ГУ), рус. роди́мчик, роди́мец ’прыпадак з сутаргамі і стратай прытомнасці’, дыял. роди́мец, роди́мое, родиманец, укр. роди́мец, роди́мчик ’хвароба’. Ад радзі́мы ’прыродны, ад нараджэння’, да радзі́ць 1 (гл.), паколькі гэта пасляродавая хвароба. Відаць, табуізаваная назва, параўн. радзі́мец ’тутэйшы чалавек’, родзімы чолове́к ’свой, блізкі чалавек’ (ТС). Версія аб паходжанні ад назвы племені радзімічы (на карысць яе прыводзіцца паданне: радзімічы — ета месныя дреўнія людзі, якія дзелылі убействы, калі хто атказуваўся ат сваіх; параўн. таксама праклён каб цябе радзіміц забіў!, гл. Яшкін, Лекс. ландш., 204–205) падаецца малаверагоднай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Не́жань ’эпілепсія, прыпадак’ (Ян.). Няясна, магчыма, звязана з нёжань ’нежанаты, марцовы кавалер’ (Некр.), што, відаць, тлумачыцца тым, што пры эпілепсіі не жаніліся з-за дрэннай спадчыннасці, ці табуізаваная назва хваробы ад гнаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)