прыспо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм.

1. Прымножыць, павялічыць. Калгас прыспорыў свае багацці. // безас. Стаць больш. Бульбы прыспорыла.

2. Зрабіць спорным, спарнейшым; паскорыць. Круг велікаваты, і Міша прыспорыў хаду. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накопи́ть сов. назбіра́ць, сабра́ць, назапа́сіць; (приобретая, увеличить) набы́ць, прымно́жыць, намно́жыць; эк. накапі́ць; см. нака́пливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скопи́ть​I сов. (накопить) назапа́сіць, назбіра́ць, сабра́ць; (приобретая, увеличить) набы́ць, прымно́жыць, намно́жыць; см. ска́пливать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)