прие́зд прые́зд, -ду м.;
с прие́здом! з прые́здам!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канікуля́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канікулаў. Ганнін прыезд у сталіцу супаў з канікулярным часам. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чака́цца несов. ожида́ться;
сёння чака́ецца прые́зд гасце́й — сего́дня ожида́ется прие́зд госте́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зае́зд, -у, М -дзе, м.
1. гл. заехаць.
2. Адзін з тураў спаборніцтва ў скачках, бегу, гонках.
Паўфінальны з.
3. Прыезд у пэўны тэрмін групы адпачываючых у санаторый, дом адпачынку.
Сёння ў доме адпачынку з.
|| прым. зае́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свяшчэ́нства, ‑а, н.
1. Сан, званне свяшчэнніка. Тры ступені свяшчэнства — дыякан, свяшчэннік, епіскап. // Служба, занятак свяшчэнніка. Пакінуць свяшчэнства.
2. зб. Свяшчэннікі; свяшчэннаслужыцелі. Прыезд свяшчэнства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чака́цца, ‑аецца; незак.
Мае быць, павінна быць, адбыцца. З дня на дзень чакаўся прыезд меліяратараў. Дуброўскі. Аднак ужо было відаць, што ўраджай сёлета чакаецца небывалы. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нае́зд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. наехаць.
2. Прыезд каго-н. куды-н. на нейкі час.
Н. турыстаў.
3. Раптоўны набег, напад вялікай колькасці каго-, чаго-н.
Спусташальны н.
4. у знач. прысл. нае́здам. Прыязджаючы зрэдку і ненадоўга.
Бываў у вёсцы н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прибы́тие ср. прыбыццё, -цця́ ср.; неоконч. прыбыва́нне, -ння ср.; прые́зд, -ду м.; прыхо́д, -ду м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ілюмінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.
Упрыгожыць (упрыгожваць) вялікай колькасцю агнёў, яркім асвятленнем. Ілюмінаваць навагоднюю ёлку. Ілюмінаваць вуліцы. □ Дазналіся, мабыць, пра мой прыезд, наладзілі мне сустрэчу, ілюмінавалі агнямі лес. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Перадае́жджа (пэрэдоі́шчэ) (малар., СіБФ–1986, 145) ’другі прыезд сватоў у дом нявесты’ (драг., Клім., Сл. Брэс.). Утворана пры дапамозе суф. ‑ьjе ад ⁺передоежджы ’той, хто едзе спераду’ (Селюжыцкая, Полісся: мова, культ., іст., Київ, 1996, 152–154), > ⁺передоездье, параўн. рус. дыял. передое́зжий ’той, хто едзе наперадзе вяселля; вясельнікі, што едуць на першым возе’, ст.-рус. передоѣнзжий, передъѣзжий, передиѣзжий ’той, хто дзейнічае ў авангардзе (пра вайскоўцаў)’. Да пе́рад і е́хаць (гл.). Пераход ‑ждж‑ у ‑шч‑ характэрны драгічынскім гаворкам: прыйішч ʼе́тэ ’прыяжджаць’. Пырыдуі́жжда ’другі прыезд сватоў у хату нявесты’ (кобр., Нар. лекс.) з ад’ідэацыяй (народная этымалогія) уе́хаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)