наздумля́ць

‘прыдумаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наздумля́ю наздумля́ем
2-я ас. наздумля́еш наздумля́еце
3-я ас. наздумля́е наздумля́юць
Прошлы час
м. наздумля́ў наздумля́лі
ж. наздумля́ла
н. наздумля́ла
Загадны лад
2-я ас. наздумля́й наздумля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наздумля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нама́рыць

‘прыдумаць, уявіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нама́ру нама́рым
2-я ас. нама́рыш нама́рыце
3-я ас. нама́рыць нама́раць
Прошлы час
м. нама́рыў нама́рылі
ж. нама́рыла
н. нама́рыла
Загадны лад
2-я ас. нама́р нама́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час нама́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пригада́ть сов., обл., нар.-поэт. (найти выход) прыду́маць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдумля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прыдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́думаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Вынайсці, стварыць; прыдумаць. Выдумаць новую гульню.

2. Прыдумаць што‑н. такое, што не адпавядае рэчаіснасці; схлусіць; нахлусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыду́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыдумваць — прыдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Прыдумаць, вынайсці многа чаго‑н. Напрыдумваць загадак.

2. Разм. Прыдумаць у дадатак да сказанага многа чаго‑н. лішняга, не адпаведнага рэчаіснасць прыхлусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымы́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Дадаць выдуманае, прыдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вынайсці, стварыць, прыдумаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)