Verbum

баяздо́льны, -ая, -ае.

Прыгодны, падрыхтаваны да баявых дзеянняў.

Б. атрад.

|| наз. баяздо́льнасць, -і, ж.

пітны́, -а́я, -о́е.

Прыгодны для піцця, які мае адносіны да піцця.

Пітная вада.

Пітная сода.

ядо́мы, -ая, -ае.

Прыгодны для спажывання, прыдатны для ежы.

Я. грыб.

|| наз. ядо́масць, -і, ж.

ра́завы, -ая, -ае.

Прыгодны на адзін раз, які робіцца толькі раз або за адзін прыём.

Р. білет.

Разавая дапамога.

бу́хта, -ы, ДМ -хце, мн. -ы, бухт і -аў, ж.

Невялікі марскі заліў, прыгодны для стаянкі судоў.

Ціхая б.

го́дны, -ая, -ае; -дзен, -дна.

Прыгодны для чаго-н., для якіх-н. мэт.

Г. для страявой службы.

|| наз. го́днасць, -і, ж.

Тэрмін годнасці лякарства.

прае́зджы, -ая, -ае.

1. Які праязджае міма.

Праезджыя людзі.

Многа праезджых (наз.).

2. Пра шлях: прыгодны, прызначаны для язды.

Праезджая дарога.

Праезджая частка вуліцы.

прапа́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, які нельга вярнуць, атрымаць назад.

Прапашчыя грошы.

2. Безнадзейны, ні да чаго не прыгодны.

Прапашчая справа. П. чалавек.

сцэні́чны, -ая, -ае.

1. гл. сцэна.

2. Які мае патрэбныя для сцэны, тэатра якасці; прыгодны для сцэны, тэатра.

С. твор.

|| наз. сцэні́чнасць, -і, ж.

лю́дскі, -ая, -ае.

1. Чалавечны, паважлівы; уласцівы людзям.

Людскія адносіны.

2. Добры, прыгодны для чаго-н.

Гэта людская рэч.

|| наз. лю́дскасць, -і, ж. (да 1 знач.).