прыгнаць - Пошук

пригна́ть^II сов. (приладить) прыгна́ць, дапусці́ць;

пригна́ть око́нную ра́му прыгна́ць (дапусці́ць) ако́нную ра́му.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгна́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыгнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Пілуючы, прыгнаць, прыладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыту́каць

‘прыгнаць жывёлу’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Прыгнаць адну паверхню да другой шліфоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыпасо́ўваць

‘прыгнаць, прыладзіць што-небудзь да чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прыганяць — прыгнаць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Прыбіць што-н. у многіх месцах, прыбіць усё, многае.

П. шыльды.

2. безас. Прыгнаць сілай вады, ветру ўсё, многае.

Папрыбівала лодкі да берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Прыладзіць (дэталі, часткі) адпаведна форме, памеру і пад.; прыгнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыга́ніць

‘прыгнаць каго-небудзь (прыганіць скаціну); прыладзіць што-небудзь (прыганіць касу)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum