прыга́ніць
‘прыгнаць каго-небудзь (прыганіць скаціну); прыладзіць што-небудзь (прыганіць касу)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыга́ню | прыга́нім | |
| прыга́ніш | прыга́ніце | |
| прыга́ніць | прыга́няць | |
| Прошлы час | ||
| прыга́ніў | прыга́нілі | |
| прыга́ніла | ||
| прыга́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| прыга́нь | прыга́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыга́ніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)