пшено́ про́са, -са ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд проса, падобны на проса. Просападобныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прася́нішча, ‑а, н.

Поле, з якога сабраны ўраджай проса або на якім папярэдняй культурай было проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мятлі́сты разг. мете́льчатый;

~тае про́са — мете́льчатое про́со

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасяны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да проса. Прасяное зерне. Прасяное поле. // Зроблены з проса. Па зямлі плыў добры вечар, калі нарэшце была з’едзена салдацкая каша — прасяная, на сале. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мага́р, ‑у, м.

Аднагадовая кармавая расліна сямейства злакаў; род проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́рга, нескл., н.

Травяністая расліна сямейства злакавых, падобная да проса.

[Іт. sorgo з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бры́ца, ‑ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых; плашчуга, пласкуша, курынае проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датаўчы́ся, ‑чэцца; пр. датоўкся, ‑таўклася, ‑лося; зак.

Стаўчыся да гатоўнасці. Проса датаўклося.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гааля́н, ‑у, м.

Від сорга з высокім сцяблом і шырокім лісцем; кітайскае, маньчжурскае проса.

[Ад кіт. кааліянг — высокая трава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)