вту́лка ж.
1. техн. уту́лка, -кі ж.;
2. (пробка) заты́чка, -кі ж., ко́рак, -рка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпарны́ тех.
1. (для выпаривания) выпарно́й;
в. апара́т — выпарно́й аппара́т;
2. (для испарения) испари́тельный;
в. ко́рак — испари́тельная про́бка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпо́кнуць сов., разг.
1. (издать хлопающий звук) хло́пнуть;
ко́рак ~нуў — про́бка хло́пнула;
2. ло́пнуть;
ля́мпачка ~нула — ла́мпочка ло́пнула
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глу́пый дурны́, неразу́мны; (бессмысленный) бязглу́зды; (нелепый) недарэ́чны;
◊
глуп как про́бка (осёл) дурны́ як пень (як бот, як бара́н);
прики́дываться глу́пым прыкі́двацца дурны́м, прыду́рвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зато́р 1, ‑у, м.
1. Скучанасць людзей, транспарту або іншых прадметаў, якія перамяшчаюцца ў адным напрамку, а таксама затрымка руху ў месцах такой скучанасці; пробка (у 2 знач.). Пранесліся савецкія бамбардзіроўшчыкі, неўзабаве ў галаве калоны пачуліся выбухі. Утварыўся затор. Гурскі. Каб рэгуліроўшчык ведаў, што там затор, «пробка», ён бы ўсе машыны пусціў у аб’езд, па другой вуліцы. Жычка. // Скопішча крыг на рацэ вясной, бярвення ў час лесасплаву і пад. Воддаль чуліся гулкія выбухі — гэта ўзрывалі заторы [лёду] ля моста і ніжэй па рацэ. Хадкевіч. Увесь лес, які ішоў з вярхоўяў ракі, трэба было прапусціць так, каб ні адно бервяно не засталося на беразе і каб не ўтваралася затораў. Чарнышэвіч.
2. перан. Разм. Затрымка ў рабоце. — Не вырас яшчэ свой лес, а таму і з будаўніцтвам заторы. Лупсякоў.
зато́р 2, ‑у і ‑а, м.
Спец.
1. ‑у. Сумесь, прызначаная для браджэння пры вырабе гарэлкі, піва і інш.
2. ‑а. Колькасць брагі, якая пераганяецца за адзін раз для атрымання гарэлкі, а таксама гарэлка, атрыманая ў выніку такой перагонкі. Радзівон выгнаў.. аж два заторы. Прыдалася гарэлка добрая. Сачанка. — Выгналі адзін затор, я хапануў першака — і мора па калена. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпунт I м.
1. тех. шпунт;
2. (в бочке) шпунт, про́бка ж.
шпунт II м. (скульптурный инструмент) шпунт
шпунт III м. (приспособление для выталкивания чего-л.) по́ршень
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зато́р I, -ру м., в разн. знач. зато́р; (скопление кого-, чего-л., задерживающее движение — ещё) про́бка ж.; (нагромождение льда во время ледохода — ещё) зажо́р;
у галаве́ кало́ны ўтвары́ўся з. — в голове́ коло́нны образова́лся зато́р (образова́лась про́бка);
узарва́ць ~ры лёду на рацэ́ — взорва́ть зато́ры (зажо́ры) льда на реке́;
з. у рабо́це — зато́р в рабо́те
зато́р II, -ру м., спец. (смесь для брожения) зато́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
за́ты́чка ж., прям., перен. заты́чка, про́бка; вту́лка;
◊ да ко́жнай бо́чкі з. — погов. ко вся́кой бо́чке заты́чка;
з. ад пусто́й бо́чкі — погов. отставно́й козы́ бараба́нщик;
ад усі́х дзі́рак з. — погов. ко всем ды́ркам заты́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)