га́ма-прамяні́, -нёў, адз. га́ма-праме́нь, -я, м. (спец.).

Тое, што і гама-выпрамяненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́мень м., см. праме́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́зер, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Аптычны квантавы генератар для атрымання вузкага інтэнсіўнага, вельмі моцнага пучка святла.

Імпульсны л.

2. Пучок святла, прамень, які атрымліваецца пры дапамозе такога генератара.

Зварка лазерам.

Лячэнне лазерам.

|| прым. ла́зерны, -ая, -ае.

Лазерная ўстаноўка.

Л. прамень.

Лазерная хірургія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́льпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Невялікі хірургічны нож.

○

Светлавы скальпель (спец.) — лазерны прамень, які выкарыстоўваецца ў хірургіі для рассячэння тканак.

|| прым. ска́льпельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вячэ́рні вече́рний; зака́тный;

в. праме́нь — зака́тный (вече́рний) луч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфрачырво́ны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: інфрачырвоныя прамяні гл. прамень.

[Ад лац. infra — ніжэй і чырвоны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамянёвы, -ая, -ае.

1. гл. прамень.

2. Які разыходзіцца з адной кропкі ў выглядзе праменяў.

Прамянёвая сіметрыя.

○

Прамянёвая косць (спец.) — адна з касцей прадплечча.

Прамянёвая хвароба — хвароба, якая выклікаецца радыеактыўнымі рэчывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

луч праме́нь, -мяня́ м.;

рентге́новские лучи́ рэнтге́наўскія прамяні́ (про́мні);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́льфа-прамяні́, -нёў (ед. а́льфа-праме́нь) м. физ. а́льфа-лучи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

като́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да катода.

•••

Катодная лямпа гл. лямпа.

Катодныя прамяні гл. прамень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)