пралажы́ць, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак., што.

Тое, што і пракласці. Вузкакалейку пралажылі і па ёй тралююць бярвенне, возяць ваганеткамі торф. Сачанка. Дзед паказаў мне «шнурок», які толькі што пралажыў ліс. Мыслівец.

•••

Грудзьмі пралажыць сабе дарогу — тое, што і грудзьмі пракласці сабе дарогу (гл. пракласці).

Пралажыць дарогу — тое, што і пракласці дарогу (гл. пракласці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралажы́ць, -ажу́, -о́жыш, -о́жыць; -о́жаны; зак., што.

Тое, што і пракласці.

П. дарогу праз лес.

◊

Пралажыць (пракласці) сабе дарогу — пераадольваючы цяжкасці, дасягнуць чаго-н.

|| незак. праклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пракла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праклада́нне, -я, н., пракла́дванне, -я, н. і пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каблі́раваць

‘пракласці (пракладаць) кабель’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каблі́рую каблі́руем
2-я ас. каблі́руеш каблі́руеце
3-я ас. каблі́руе каблі́руюць
Прошлы час
м. каблі́раваў каблі́равалі
ж. каблі́равала
н. каблі́равала
Загадны лад
2-я ас. каблі́руй каблі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каблі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каблі́раваць

‘пракласці (пракладаць) кабель’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каблі́рую каблі́руем
2-я ас. каблі́руеш каблі́руеце
3-я ас. каблі́руе каблі́руюць
Прошлы час
м. каблі́раваў каблі́равалі
ж. каблі́равала
н. каблі́равала
Загадны лад
2-я ас. каблі́руй каблі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час каблі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пракла́дзіна ’стрэшка над стогам’ (Мат. Гом.). Да пракласці < класці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракла́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. пракласці, пралажыць.

2. мн. -і, -дак. Прадмет, пракладзены паміж чым-н.

Кардонная п.

|| прым. пракла́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пракладаць — пракласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)