прокати́ть сов.

1. (передвинуть катя) перакаці́ць;

2. (покатать на чём-л.) пракаці́ць, праве́зці;

3. (быстро проехать) разг. прае́хаць;

экипа́ж прокати́л ми́мо о́кон экіпа́ж прае́хаў мі́ма ако́н;

4. перен. (не избрать), разг. пракаці́ць, правалі́ць;

5. перен. (подвергнуть критике), разг. прабра́ць, пракаці́ць;

прокати́ть в газе́те прабра́ць (пракаці́ць) у газе́це;

◊

прокати́ть на вороны́х пракаці́ць на вараны́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., што.

1. Пракаціць што-н. вакол чаго-н. (сыпкім, вязкім).

А. абруч вакол слупа.

2. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю (разм.).

Абкаціў паўраёна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вараны́ вороно́й;

◊ пракаці́ць на ~ны́х — прокати́ть на вороны́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прака́тваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракатаць ​1.

прака́тваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракаціць, пракатаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праката́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).

1. Тое, што і пракаціць (у 2 знач.).

2. Пакатаць які-н. час.

П. дзве гадзіны дзяцей на лодцы.

|| незак. прака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́трык, ‑у, м.

Памянш.-ласк. да вецер; невялікі, слабы вецер. Ад сажалак павяваў вільготны свежы ветрык. Чарнышэвіч.

•••

З ветрыкам пракаціць — на вялікай хуткасці правезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкаці́ць, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго-што.

1. Пракаціць што‑н. вакол чаго‑н.

2. Разм. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю. [Дырэктар МТС:] — Абкаціў паўраёна. Работа ідзе як лепш не трэба. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́чаны

1. прока́ченный;

2. прока́ченный, провезённый;

3. разг. прока́ченный, прова́ленный;

1-3 см. пракаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праката́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Падвергнуць пракатцы. Пракатаць жалеза.

праката́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Тое, што і пракаціць (у 2 знач.). — Дзядзечка Пракатайце! — чуюцца праз шум матора воклічы дзяцей. Гамолка.

2. Катаць каго‑н. некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́зці, ‑вязу, ‑вязеш, ‑вязе; ‑вязём, ‑везяце; пр. правёз, ‑везла і ‑вязла, ‑везла і ‑вязло; заг. правязі; зак., каго-што.

1. Перамясціць, перавезці каго‑, што‑н. На лёгкай пралётцы аканом ціхенька правёз пана графа па лясных дарогах. Лобан.

2. Перавезці з сабой.

3. Пракаціць, пакатаць каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)