Ся́йва ’ззянне’: паўночнае сяйва (Спадчына, 1995, 6, 256). Назоўнік ад *сяць ’ззяць’, параўн. укр. ся́ть ’тс’; гл. ззяць 2; сюды ж сʼа́јнуты, сʼайнути ’бліснуць, успыхнуць, прагарэць’ (аб дровах)’ (Клім.; кобр., Горбач, Зах.-пол. гов.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прогоре́ть сов., в разн. знач. прагарэ́ць;

дрова́ прогоре́ли дро́вы прагарэ́лі;

сковоро́дка прогоре́ла патэ́льня прагарэ́ла;

свеча́ прогоре́ла два часа́ све́чка прагарэ́ла дзве гадзі́ны;

де́ло прогоре́ло перен., разг. спра́ва прагарэ́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збяднець, абяднець; згалець, агалець, заўбожаць, падупасці, прагарэць (разм.) □ дайсці да няма нічога

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)