выходно́й

1. прил., в разн. знач. выхадны́;

выходно́й день выхадны́ дзень;

выходна́я оде́жда выхадно́е адзе́нне;

выходно́е посо́бие выхадна́я дапамо́га;

выходно́й трансформа́тор техн. выхадны́ трансфарма́тар;

выходны́е све́дения (да́нные) выхадны́я зве́сткі (да́дзеныя);

2. сущ. выхадны́, -но́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спо́саб ‘прыём, метад’, ‘парадак, характар, манера, склад’, ‘рэальныя ўмовы, сродак, магчымасць ажыццяўлення чаго-небудзь’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Федар. 4), ‘матэрыяльны дастатак, сродкі’ (Варл.), ‘неабходнае для жыцця’ (Сержп. Прымхі), ‘доля’: дзеўка без спосабу (пра векавуху) (Сержп.). Укр спо́сі́б, рус. спо́соб, польск. sposób, чэш. způsob, славац. spôsob, серб.-харв. спосо̀ба. Параўн. пасоба ‘дапамога’ (Нас.), рус. посо́бие, якія з выразу *ро sobě (гл. сябе); Міклашыч, 331–332; Фасмер, 3, 738. Якабсон (гл. у Фасмера, там жа) усходнеславянскія словы лічыць запазычаннем праз польскую з ст.-чэш. zpósob. Аналагічна Кохман, Stosunki, 126. Сяткоўскі (гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 334) чэшскі ўплыў бачыць толькі ў развіцці абстрактных значэнняў. Борысь (570) рэканструюе паўн.-прасл. *sъposobъ як аддзеяслоўны дэрыват ад *sъposobiti < *posobiti < *ро sobě, параўн. спасобіць ‘падрыхтоўваць, запасаць’ (Нас.), ст.-бел. способяти ‘падрыхтаваць, сабраць’ (Ст.-бел. лексікон).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уклада́ць I несов.

1. (спать) укла́дывать;

2. (класть внутрь чего-л.) вкла́дывать; засо́вывать, сова́ть;

3. перен. вкла́дывать;

1-3 см. улажы́ць 1, 5, 6, укла́сці I 4

уклада́ць II несов. (пособие, книгу и т.п.) составля́ть; см. укла́сці II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхадны́

1. прил., в разн. знач. выходно́й;

~ны́я дзве́ры — выходна́я дверь;

в. ліст — выходно́й лист;

в. касцю́м — выходно́й костю́м;

в. дзень — выходно́й день;

2. в знач. прил. выходно́й;

ён сёння в. — он сего́дня выходно́й;

3. в знач. сущ. выходно́й;

за́ўтра в. — за́втра выходно́й;

○ ~на́я дапамо́га — выходно́е посо́бие;

~на́я ро́ля — выходна́я роль;

~ныя да́ныя — выходны́е да́нные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уче́бный

1. (связанный с учением) навуча́льны, вучэ́бны;

уче́бный год навуча́льны (вучэ́бны) год;

уче́бное посо́бие навуча́льны (вучэ́бны) дапамо́жнік;

уче́бное заведе́ние навуча́льная ўстано́ва;

уче́бный план навуча́льны (вучэ́бны) план;

уче́бная часть навуча́льная (вучэ́бная) ча́стка;

уче́бный проце́сс навуча́льны (вучэ́бны) працэ́с;

уче́бные помеще́ния навуча́льныя (вучэ́бныя) памяшка́нні;

2. (тренировочный) вучэ́бны;

уче́бный батальо́н вучэ́бны батальён;

уче́бный самолёт вучэ́бны самалёт;

уче́бная стрельба́ вучэ́бная стральба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́сці I сов.

1. (положить спать) уложи́ть;

2. (покрыть предметами поверхность чего-л.) уложи́ть, вы́ложить;

роў укла́лі дзёрнам — кана́ву уложи́ли (вы́ложили) дёрном;

у. стол кні́гамі — уложи́ть стол кни́гами;

3. (расположить, разместить каким-л. образом, в определённом порядке или построить, складывая) уложи́ть;

у. снапы́ на таку́ ў адзі́н рад — уложи́ть снопы́ на току́ в оди́н ряд;

у. шпа́лы на палатне́ даро́гі — уложи́ть шпа́лы на полотне́ доро́ги;

4. в разн. знач. вложи́ть; см. улажы́ць 5, 6

укла́сці II сов. (пособие, книгу и т.п.) соста́вить;

у. збо́рнік практыкава́нняў — соста́вить сбо́рник упражне́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)