разарва́ць сов.

1. (разделить на части) разорва́ть; (умертвить, разорвав — ещё) растерза́ть;

р. вяро́ўку — разорва́ть верёвку;

ваўкі́а́лі аве́чку — во́лки разорва́ли (растерза́ли) овцу́;

2. перен. (прекратить) разорва́ть, порва́ть;

р. дыпламаты́чныя адно́сіны — разорва́ть (порва́ть) дипломати́ческие отноше́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кишка́ в разн. знач. кі́шка, -кі ж.;

вы́мотать все кишки́ вы́матаць усе́ кі́шкі;

вы́пустить кишки́ (убить) вы́пусціць кі́шкі;

кишка́ тонка́ кі́шка то́нкая; ко́раткі пя́ты;

надорва́ть (порва́ть) кишки́ со́ смеху парва́ць кі́шкі са сме́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подра́тьI сов.

1. (некоторое время, слегка, немного) падра́ць; падзе́рці;

2. (долго, неоднократно) пападзіра́ць, пападра́ць;

3. (изорвать, порвать что-л., нарвать в каком-л. количестве) падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці;

4. (наказать поркой) пабі́ць, набі́ць; (за волосы, за уши) разг. падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці; (за волосы — ещё) разг. начу́біць; (за уши — ещё) пакруці́ць, (долго, неоднократно) папакру́чваць, папакруці́ць, накруці́ць; пату́заць, нату́заць;

подра́ть за́ уши падра́ць (падзе́рці, падра́ць, надзе́рці, пакруці́ць, накруці́ць) за ву́шы, накруці́ць ву́шы;

подра́ть за во́лосы падра́ць (падзе́рці, надра́ць, надзе́рці, пату́заць, нату́заць) за валасы́, начу́біць;

5. (быстро побежать) разг. драпану́ць, даць дра́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)