разарва́ць сов.

1. (разделить на части) разорва́ть; (умертвить, разорвав — ещё) растерза́ть;

р. вяро́ўку — разорва́ть верёвку;

ваўкі́а́лі аве́чку — во́лки разорва́ли (растерза́ли) овцу́;

2. перен. (прекратить) разорва́ть, порва́ть;

р. дыпламаты́чныя адно́сіны — разорва́ть (порва́ть) дипломати́ческие отноше́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)