по́льска-саксо́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-саксо́нскі |
по́льска-саксо́нская |
по́льска-саксо́нскае |
по́льска-саксо́нскія |
| Р. |
по́льска-саксо́нскага |
по́льска-саксо́нскай
по́льска-саксо́нскае |
по́льска-саксо́нскага |
по́льска-саксо́нскіх |
| Д. |
по́льска-саксо́нскаму |
по́льска-саксо́нскай |
по́льска-саксо́нскаму |
по́льска-саксо́нскім |
| В. |
по́льска-саксо́нскі (неадуш.)
по́льска-саксо́нскага (адуш.) |
по́льска-саксо́нскую |
по́льска-саксо́нскае |
по́льска-саксо́нскія (неадуш.)
по́льска-саксо́нскіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-саксо́нскім |
по́льска-саксо́нскай
по́льска-саксо́нскаю |
по́льска-саксо́нскім |
по́льска-саксо́нскімі |
| М. |
по́льска-саксо́нскім |
по́льска-саксо́нскай |
по́льска-саксо́нскім |
по́льска-саксо́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́льска-турэ́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-турэ́цкі |
по́льска-турэ́цкая |
по́льска-турэ́цкае |
по́льска-турэ́цкія |
| Р. |
по́льска-турэ́цкага |
по́льска-турэ́цкай
по́льска-турэ́цкае |
по́льска-турэ́цкага |
по́льска-турэ́цкіх |
| Д. |
по́льска-турэ́цкаму |
по́льска-турэ́цкай |
по́льска-турэ́цкаму |
по́льска-турэ́цкім |
| В. |
по́льска-турэ́цкі (неадуш.)
по́льска-турэ́цкага (адуш.) |
по́льска-турэ́цкую |
по́льска-турэ́цкае |
по́льска-турэ́цкія (неадуш.)
по́льска-турэ́цкіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-турэ́цкім |
по́льска-турэ́цкай
по́льска-турэ́цкаю |
по́льска-турэ́цкім |
по́льска-турэ́цкімі |
| М. |
по́льска-турэ́цкім |
по́льска-турэ́цкай |
по́льска-турэ́цкім |
по́льска-турэ́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́льска-ўкраі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-ўкраі́нскі |
по́льска-ўкраі́нская |
по́льска-ўкраі́нскае |
по́льска-ўкраі́нскія |
| Р. |
по́льска-ўкраі́нскага |
по́льска-ўкраі́нскай
по́льска-ўкраі́нскае |
по́льска-ўкраі́нскага |
по́льска-ўкраі́нскіх |
| Д. |
по́льска-ўкраі́нскаму |
по́льска-ўкраі́нскай |
по́льска-ўкраі́нскаму |
по́льска-ўкраі́нскім |
| В. |
по́льска-ўкраі́нскі (неадуш.)
по́льска-ўкраі́нскага (адуш.) |
по́льска-ўкраі́нскую |
по́льска-ўкраі́нскае |
по́льска-ўкраі́нскія (неадуш.)
по́льска-ўкраі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскай
по́льска-ўкраі́нскаю |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскімі |
| М. |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскай |
по́льска-ўкраі́нскім |
по́льска-ўкраі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́льска-шляхе́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-шляхе́цкі |
по́льска-шляхе́цкая |
по́льска-шляхе́цкае |
по́льска-шляхе́цкія |
| Р. |
по́льска-шляхе́цкага |
по́льска-шляхе́цкай
по́льска-шляхе́цкае |
по́льска-шляхе́цкага |
по́льска-шляхе́цкіх |
| Д. |
по́льска-шляхе́цкаму |
по́льска-шляхе́цкай |
по́льска-шляхе́цкаму |
по́льска-шляхе́цкім |
| В. |
по́льска-шляхе́цкі (неадуш.)
по́льска-шляхе́цкага (адуш.) |
по́льска-шляхе́цкую |
по́льска-шляхе́цкае |
по́льска-шляхе́цкія (неадуш.)
по́льска-шляхе́цкіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-шляхе́цкім |
по́льска-шляхе́цкай
по́льска-шляхе́цкаю |
по́льска-шляхе́цкім |
по́льска-шляхе́цкімі |
| М. |
по́льска-шляхе́цкім |
по́льска-шляхе́цкай |
по́льска-шляхе́цкім |
по́льска-шляхе́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́льска-белару́ска-літо́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-белару́ска-літо́ўскі |
по́льска-белару́ска-літо́ўская |
по́льска-белару́ска-літо́ўскае |
по́льска-белару́ска-літо́ўскія |
| Р. |
по́льска-белару́ска-літо́ўскага |
по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскае |
по́льска-белару́ска-літо́ўскага |
по́льска-белару́ска-літо́ўскіх |
| Д. |
по́льска-белару́ска-літо́ўскаму |
по́льска-белару́ска-літо́ўскай |
по́льска-белару́ска-літо́ўскаму |
по́льска-белару́ска-літо́ўскім |
| В. |
по́льска-белару́ска-літо́ўскі (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскага (адуш.) |
по́льска-белару́ска-літо́ўскую |
по́льска-белару́ска-літо́ўскае |
по́льска-белару́ска-літо́ўскія (неадуш.)
по́льска-белару́ска-літо́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-белару́ска-літо́ўскім |
по́льска-белару́ска-літо́ўскай
по́льска-белару́ска-літо́ўскаю |
по́льска-белару́ска-літо́ўскім |
по́льска-белару́ска-літо́ўскімі |
| М. |
по́льска-белару́ска-літо́ўскім |
по́льска-белару́ска-літо́ўскай |
по́льска-белару́ска-літо́ўскім |
по́льска-белару́ска-літо́ўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́льска-літо́ўска-белару́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́льска-літо́ўска-белару́скі |
по́льска-літо́ўска-белару́ская |
по́льска-літо́ўска-белару́скае |
по́льска-літо́ўска-белару́скія |
| Р. |
по́льска-літо́ўска-белару́скага |
по́льска-літо́ўска-белару́скай
по́льска-літо́ўска-белару́скае |
по́льска-літо́ўска-белару́скага |
по́льска-літо́ўска-белару́скіх |
| Д. |
по́льска-літо́ўска-белару́скаму |
по́льска-літо́ўска-белару́скай |
по́льска-літо́ўска-белару́скаму |
по́льска-літо́ўска-белару́скім |
| В. |
по́льска-літо́ўска-белару́скі (неадуш.)
по́льска-літо́ўска-белару́скага (адуш.) |
по́льска-літо́ўска-белару́скую |
по́льска-літо́ўска-белару́скае |
по́льска-літо́ўска-белару́скія (неадуш.)
по́льска-літо́ўска-белару́скіх (адуш.) |
| Т. |
по́льска-літо́ўска-белару́скім |
по́льска-літо́ўска-белару́скай
по́льска-літо́ўска-белару́скаю |
по́льска-літо́ўска-белару́скім |
по́льска-літо́ўска-белару́скімі |
| М. |
по́льска-літо́ўска-белару́скім |
по́льска-літо́ўска-белару́скай |
по́льска-літо́ўска-белару́скім |
по́льска-літо́ўска-белару́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гайдама́ччына, ‑ы, ж.
Паўстанскі рух на Правабярэжнай Украіне і поўдні Беларусі супраць польска-шляхецкага прыгнёту ў 18 ст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нурэ́іна ’нелюдзімы, непрыязны флегматычны чалавек’ (Жд. 1, Сл. ЦРБ). Відаць, балтызм, аформлены суфіксам ‑іна, параўн. польск. дыял. niur ’пануры, маламоўны чалавек’ (беларуска-польска-літоўскае пагранічча) < літ. niū́ra ’пануры чалавек’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 81).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гайдама́к, ‑а, м.
1. Удзельнік народна-вызваленчай барацьбы на Правабярэжнай Украіне і поўдні Беларусі супраць польска-шляхецкага прыгнёту ў 18 ст.
2. Салдат асобых конных часцей контррэвалюцыйнай Цэнтральнай украінскай рады, а таксама розных контррэвалюцыйных атрадаў Пятлюры і Скарападскага ў перыяд грамадзянскай вайны 1918–20 гг. І вось разбіты гайдамакі, Пятлюра ледзь уцёк. Броўка.
[Тур. haydamak.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вікля́ ’тонкі канец жэрдкі, які тарчыць з-пад незакончанай страхі ў нізкай будыніне’ (Касп.). Рус. кір. виклина ’націна’, польск. wiklina ’жаўталоз’, wikla, wiklak ’лазіна’, wikle ’вербалоз’ — польска-беларуска-паўночнаруская ізалекса. Відавочна, лексема паходзіць ад *vitlʼa < viti > віць (гл.). Аб пераходзе tl у kl гл. Брукнер, 613. Параўн. балг. ви́кло > витло (БЕР, 1, 147, 154), серб. ви̏тло, макед. витло ’вір’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)