пастро́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Рэмень (вяроўка), які злучае ворчык з хамутом пры запраганні каня ў плуг, барану.

|| прым. пастро́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заглы́біць сов. углуби́ть, заглуби́ть;

з. ка́бель — углуби́ть (заглуби́ть) ка́бель;

з. плуг — углуби́ть (заглуби́ть) плуг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяціко́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць лемяшоў (пра плуг). Пяцікорпусны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухляме́шны, ‑ая, ‑ае.

З двума лемяшамі. Двухлямешны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многаляме́шнік, ‑а, м.

Разм. Многалямешны плуг. Безадвальны многалямешнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адналяме́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін лямех. Адналямешны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кустарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выкарчоўвання кустоў. Кустарэзны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыплуга́ніцца ’прывалачыся’ (Жд.). Укр. притуга́нитися ’тс’. Да плуг (гл.), першапачаткова, відаць, ’цягнуць плуг’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мнагако́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі корпусаў. Мнагакорпусны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохко́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з чатырох карпусоў. Чатырохкорпусны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)