заплы́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

У спорце: плаванне або гонкі на лодках, яхтах на пэўную адлегласць.

З. брасам на сто метраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адплыццё, ‑я, н.

Адыход (судна) ад берага; выхад у плаванне. Адплыццё парахода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрынт, ‑у, М ‑нце, м.

Бег, плаванне і пад. на кароткую дыстанцыю.

[Англ. sprint.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лядо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца ў ільдах. Лядовае плаванне.

•••

Лядовае пабоішча гл. пабоішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марапла́ванне, ‑я, н.

Плаванне на судне па моры; майстэрства вадзіць караблі. Развіццё мараплавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругасве́тны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з падарожным, паездкай вакол зямнога шара. Кругасветнае падарожжа. Кругасветнае плаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сты́льны, -ая, -ае.

1. Вытрыманы ў якім-н. пэўным стылі¹ (у 1 і 2 знач.).

Стыльнае плаванне.

2. Які вызначаецца індывідуальнасцю ў адзенні, паводзінах і да т.п.

Стыльная жанчына.

|| наз. сты́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́йсерства, ‑а, н.

Плаванне асобнага судна або эскадры ў якіх‑н. водах з мэтай разведкі, аховы берагоў, нападу на варожыя судны і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́дны¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.

Падводная частка карабля.

Падводнае плаванне.

2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.

Падводная лодка (баявы карабель). Падводныя сілы флоту (усе падводныя лодкі ВМФ дзяржавы або аднаго з яе флотаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Плаўба́ ’плаванне’ (Стан.). Новаўтварэнне паводле чэш. plavba ’тс’. Ад яго пры дапамозе бел. суф. ‑(б)іт утворана таксама плаўбіт ’матрос’ (тамсама). як барацьбіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)