абсо́ўгаць
‘зацягаць, перасунуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абсо́ўгаю |
абсо́ўгаем |
| 2-я ас. |
абсо́ўгаеш |
абсо́ўгаеце |
| 3-я ас. |
абсо́ўгае |
абсо́ўгаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абсо́ўгаў |
абсо́ўгалі |
| ж. |
абсо́ўгала |
| н. |
абсо́ўгала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абсо́ўгай |
абсо́ўгайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абсо́ўгаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; зак.
1. каго-што. Злёгку перасунуць, перамясціць.
П. стол да сцяны.
2. перан., што. Прасунуць наперад.
П. сваю працу.
|| незак. пасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перасу́нуты
1. передви́нутый; см. перасу́нуць 1;
2. подви́нутый бо́льше, чем сле́дует
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Кілды́шыць ’тармасіць, валтузіць’ (Сцяшк.). Слова балт. паходжання. Параўн. літ. keldinti ’перасунуць, пераставіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саўга́цца ’катацца на льдзе, коўзацца’ (Касп.), саўгану́ць ’пасунуць, перасунуць’ (КЭС), са́вгаты ’глытаць, дзяўбці’ (Клім., Сл. Брэс.), саўгну́ць ’тыкнуць з сілай’ (Клім.), саўка́цца ’швэндацца’ (Мат. Гом.). Гл. соўгаць, соўкаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перава́лка ’перагрузка (тавараў) на іншыя вазы’ (Нас., Яруш.: ТСБМ). З рус. перева́лка ’перанясенне (груза) з аднаго месца на іншае’, якое з перевали́ть ’перакінуць, перанесці, перасунуць’, параўн. адаптаванае перавало́ка ’тс’ (Гарэц., Др.-Падб.), да пера- і валачы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
передви́нуть сов.
1. перасу́нуць; (переставить) пераста́віць;
2. (переместить) перамясці́ць;
3. перен. (на другую работу) пераве́сці;
4. перен. (сроки) перане́сці; см. передвига́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; м.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасоўваць — перасунуць.
2. Перасовачная бібліятэка, кінаўстаноўка, выстаўка і пад. Пабачыўшы на экране першы кінафільм, .. [Сніцарэнка] цвёрда вырашыў стаць акцёрам кіно. І якой было радасцю, калі ў вёску прыязджала доўгачаканая перасоўка. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ю́зам, прысл.
Спец.
1. Слізгаючыся, сунучыся па зямлі, рэйках і пад. (пра колы, гусеніцы і пад.). Гэты стромы спуск уніз, дзе пры з’ездве ідуць юзам, а пры пад’ёме буксуюць машыны, мае сваю назву — Равок. Сіпакоў.
2. Цягнучы, сунучы па зямлі або насцілу. Перасунуць кантэйнер юзам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак.
1. што. Перасунуць, пераставіць з аднаго на другое месца. Перамясціць шафу. Перамясціць тэлевізар. // Змяніць месцазнаходжанне чаго‑н. Перамясціць канцылярыю на другі паверх. Перамясціць палявы стан.
2. каго. Перавесці на працу ў другое месца, назначыць на новую пасаду. Перамясціць брыгаду на другую будоўлю.
3. што. Спец. Выкарыстаць іначай (капітал). Перамясціць крэдыты з прамысловасці ў сельскую гаспадарку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)