перещеголя́ть сов., разг. перагна́ць, перасягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагна́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перегна́ть сов.

1. (опередить) перагна́ць, мног. папераганя́ць, апярэ́дзіць, вы́перадзіць;

догна́ть и перегна́ть дагна́ць і перагна́ць;

2. в др. знач. перагна́ць, мног. папераганя́ць;

перегна́ть ста́до на друго́е ме́сто перагна́ць ста́так на і́ншае ме́сца;

перегна́ть нефть перагна́ць на́фту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папераганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Перагнаць усіх, многіх ці ўсё, многае.

П. коней на другую пашу.

П. лодкі на другі бок ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перафарсі́ць

‘перасягнуць, перагнаць каго-небудзь у форсе’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перафаршу́ перафарсі́м
2-я ас. перафарсі́ш перафарсіце́
3-я ас. перафарсі́ць перафарся́ць
Прошлы час
м. перафарсі́ў перафарсі́лі
ж. перафарсі́ла
н. перафарсі́ла
Загадны лад
2-я ас. перафарсі́ перафарсі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перафарсі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перагна́ны

1. пере́гнанный; обо́гнанный;

2. перепла́вленный;

1, 2 см. перагна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передвои́ть сов.

1. с.-х. падваі́ць, перадваі́ць;

2. техн. (перегнать вторично) перагна́ць другі́ раз;

передвои́ть спирт перагна́ць спірт другі́ раз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наперагонкі ’навыперадкі’ (Сл. ПЗБ). Ад перагна́ць ’апярэдзіць’, да словаўтварэння параўн. навы́перадкі ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папераганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Перагнаць усіх, многіх або ўсё, многае. Папераганяць коней на другую пашу. Папераганяць лодкі на другі бок ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навы́перадкі, прысл.

Стараючыся перагнаць, выперадзіць іншага, адзін аднаго. Бегчы навыперадкі. □ Навыперадкі з кожнай хаты на выган хлапчукі ляцелі. Вялюгін. Птушынае царства навыперадкі выхвалялася сваімі галасамі. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)