латві́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Латвіі. Латвійскі пейзаж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
проси́ться прям., перен. прасі́цца;
проси́ться в о́тпуск прасі́цца ў адпачы́нак;
пейза́ж так и про́сится на карти́ну пейза́ж так і про́сіцца на карці́ну.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзі́касць ж., в разн. знач. ди́кость;
пейза́ж вызнача́ўся ~цю — пейза́ж отлича́лся ди́костью;
твой учы́нак — сапра́ўдная дз. — твой посту́пок — настоя́щая ди́кость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Відочак ’карціна на сцяну, пераважна пейзаж’ (гродз., Сцяц. Словаўтв.). Запазычана з польск. widoczek ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фантасты́чны, -ая, -ае.
1. гл. фантастыка.
2. Падобны на фантазію (у 2 знач.); казачны, чароўны, звышнатуральны.
Ф. прывід.
Ф. пейзаж.
Фантастычнае святло.
3. Зусім неверагодны, непраўдападобны.
Фантастычная задума.
Гэты чалавек фантастычна (прысл.) таленавіты.
|| наз. фантасты́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
урбаністы́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да урбанізму, уласцівы урбанізму, з элементамі урбанізму. Урбаністычная музыка. Урбаністычная паэзія. Урбаністычны пейзаж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дупляна́ты, ‑ая, ‑ае.
Абл. Дуплаваты. Стары дуплянаты ясакар як бы самой прыродай яшчэ з незапомных часоў упісаны ў каралінскі пейзаж. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапіса́ць сов., в разн. знач. дописа́ть;
д. пісьмо́ — дописа́ть письмо́;
д. пейза́ж — дописа́ть пейза́ж;
д. арты́кул да сярэ́дзіны — дописа́ть статью́ до середи́ны;
д. не́калькі радко́ў — дописа́ть не́сколько строк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Відзік ’пейзажны малюнак у рамцы пад шклом’ (гродз., Сцяц., Словаўтв.); ’паштоўка’ (маз. Мат. Гом.). Укр. видик, рус. видик (памянш. ад від), польск. widok ’від, перспектыва, пейзаж, пейзажны малюнак’, чэш. viděk ’вёска, правінцыя, перыферыя’; ’пейзаж, від’, славац. vidiek ’тс’, серб.-харв. вѝдик ’гарызонт’; ’від’, макед. видик ’тс’. Запазычана з польск. widok; пры гэтым суфікс ‑ok заменены на беларускі ‑ік (з памяншальна-ласкальным адценнем). Пазней стала ўспрымацца як памяншальнае ад від (Сцяц., Словаўтв., 112).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дапіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.
1. Скончыць пісаць што-н.; напісаць да якога-н. месца.
Д. пісьмо.
Д. пейзаж.
2. Дадаць да напісанага; прыпісаць.
Д. некалькі радкоў.
У ведамасці ўсё можна д.
|| незак. дапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. дапі́ска, -і, ДМ дапі́сцы, ж. і дапі́сванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)