ба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; незак., каго (што).
Занадта песціць, патураць жаданням.
Б. гасцінцамі.
Маці яго балуе.
|| зак. зба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
потака́ть несов., разг. патака́ць, падта́кваць; патура́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
патуру́ |
пату́рым |
| 2-я ас. |
пату́рыш |
пату́рыце |
| 3-я ас. |
пату́рыць |
пату́раць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пату́рыў |
пату́рылі |
| ж. |
пату́рыла |
| н. |
пату́рыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пату́р |
пату́рце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пату́рыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паталя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.
1. Незак. да паталіць.
2. Спачувальна адносіцца да больш слабых.
3. Патураць, патакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
побла́жка ж., разг. патура́нне, -ння ср.;
дава́ть побла́жку патура́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму ў чым або чаму (разм.).
Тое, што і патураць.
П. дзецям у свавольствах або свавольствам дзяцей.
|| наз. пата́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Не даваць патачкі каму-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лібера́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Разм. Быць залішне памяркоўным, паблажлівым; патураць. [Зёлкін:] Не разумею, чаго Гарлахвацкі ліберальнічае. Даўно пара з .. [Чарнавусам] развітацца. Крапіва.
2. Уст. Праяўляць вальнадумства; прыкідвацца лібералам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пату́каваць ’патураць’ (пух., Сл. ПЗБ). Паланізм. Параўн. польск. potucha ’патуранне’ (Мацкевіч, там жа, 3, 453).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; гладзь; -джаны; незак.
1. каго-што. Лёгка, ласкава праводзіць рукой па чым-н.
Г. па галоўцы (таксама перан.: патураць каму-н.). Г. супраць шэрсці (таксама перан.: гаварыць ці рабіць каму-н. наперакор).
2. Тое, што і прасаваць¹.
|| зак. пагла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны.
|| наз. гла́джанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ма́за 1 ’каламазь’ (бераст., Сцяшк. Сл.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне з суф. ‑а (Слаўскі, SP, 1, 59). Да ма́заць (гл.).
Ма́за 2 ’капрызніца, песта’ (ТС). Утворана аналагічна, як папярэдняе. Параўн. яшчэ палес. ма́зя ’тс’, ’плакса’; тураўск. мазаны ’збалаваны, спешчаны’ (ТС) адпавядае чэш. mazna ’распешчаная жанчына’, серб.-харв. ма́зница ’тс’, чэш. rozmazlenec ’пястун’. Як і чэш., палес. лексемы — да ма́заць, чэш. mazati se з экспрэсіўным адценнем, серб.-харв. ма́зити ’патураць’, ’ліслівіць, дагаджаць’. Сюды ж ма́зацца ’песціцца, капрызіць’, ма́заць ’патураць’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)