Пацягну́ць1 ’ударыць’, ’слізгануць па паверхні’, ’заступіцца’, ’патрабаваць адказу’, ’прымаць чый-н. бок’ (ТСБМ, Нас., Юрч., Ян.). Да цягну́ць (гл.).

*Пацягну́ць2, кам. потягну́тіпатачыць касу’ (Выг.). З польск. pociągnąć ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поточи́тьI сов. (поострить) павастры́ць, (долго) папавастры́ць; (на точиле) патачы́ць, (долго, неоднократно) папатачы́ць, папато́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перашатры́ць ’парэзаць на труху, патачыць (сена)’ (ТС). Уваходзіць у групу экспрэсных дзеясловаў з коранем ‑тат‑, ускладненым суфіксамі: ‑шат‑ар‑ыць, шат‑р‑аваць, шат‑к‑аваць (гл.); параўн. укр. шат‑ир‑шгш мыючы, церці вехцем’, ’шукаць, тарыць’, чэш. šat‑r‑ati ’шукаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

растачы́ць 1, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Выточваючы, расшырыць, паглыбіць. Растачыць дэталь.

растачы́ць 2, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Згрызці, праесці, патачыць скрозь, у многіх месцах. Шашаль растачыў сцяну.

растачы́ць 3, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Прытачыўшы, зрабіць большым, шырэйшым. Растачыць каўнер кашулі. □ Чакаючы нявестку ў хату, Стары Хамёнак перасыпаў гумно, растачыў яго для тых снапоў, што прыйдуць разам з новым сем’янінам. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изъе́сть сов.

1. з’е́сці, пае́сці; (источить — ещё) стачы́ць, патачы́ць;

2. (искусать) разг. скуса́ць, пакуса́ць;

3. (о едких веществах) раз’е́сці, мног. параз’яда́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переточи́ть сов.

1. (наточить всё, многое) навастры́ць, павастры́ць, перавастры́ць;

переточи́ть все ножи́ навастры́ць (павастры́ць, перавастры́ць) усе́ нажы́;

2. (заново, больше, чем надо) перавастры́ць;

3. (на токарном станке — обо всём, многом) натачы́ць, патачы́ць, ператачы́ць;

4. (заново — на токарном станке) ператачы́ць;

переточи́ть все карандаши́ перавастры́ць усе́ ало́ўкі;

переточи́ть все ножи́ перавастры́ць усе́ нажы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)