Verbum

непарты́йны, -ая, -ае.

Які не з’яўляецца членам ніякай партыі; беспартыйны.

|| наз. непарты́йнасць, -і, ж.

мі́тальшпіль, -ю, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Сярэдняя стадыя шахматнай партыі паміж дэбютам і эндшпілем.

кансерва́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек кансерватыўных поглядаў.

2. Член кансерватыўнай партыі.

|| прым. кансерва́тарскі, -ая, -ае.

каларату́ра, -ы, ж. (спец.).

Віртуозныя, тэхнічна цяжкія пасажы і меладычныя ўпрыгожанні ў вакальнай партыі.

|| прым. каларату́рны, -ая, -ае.

парты́йнасць, -і, ж.

1. Прыналежнасць да партыі (у 1 знач.).

2. Накіраванасць у рабоце, дзейнасці, прасякнутая пэўнай ідэалогіяй.

камуні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член камуністычнай партыі.

|| ж. камуні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

кадэ́т², -а, М -дэ́це, мн. -ы, -аў, м. (гіст.) Член канстытуцыйна-дэмакратычнай партыі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

|| прым. кадэ́цкі, -ая, -ае.

платфо́рма, -ы, мн. -ы, -фо́рм, ж.

1. Памост, пляцоўка, у прыватнасці, на чыгуначных станцыях для пасадкі, пагрузкі.

Поезд адыходзіць ад трэцяй платформы.

2. Невялікая чыгуначная станцыя.

3. Таварны вагон з невысокімі бартамі без даху.

4. Палітычная праграма партыі, апазіцыі (кніжн.).

Выбарчая п. партыі.

|| прым. платфо́рменны, -ая, -ае (да 1 знач.).

бальшаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Член бальшавіцкай партыі.

|| ж. бальшаві́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. бальшаві́цкі, -ая, -ае.