пабры́зкаць

‘злёгку апырскаць, накрыць пырскамі каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; некаторы час папырскаць (пра дождж)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабры́зкаю пабры́зкаем
2-я ас. пабры́зкаеш пабры́зкаеце
3-я ас. пабры́зкае пабры́зкаюць
Прошлы час
м. пабры́зкаў пабры́зкалі
ж. пабры́зкала
н. пабры́зкала
Загадны лад
2-я ас. пабры́зкай пабры́зкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабры́зкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спры́снуть сов.

1. разг. апы́рскаць, папы́рскаць, спы́рснуць;

2. перен., прост., шутл. замачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поплеска́ть сов.

1. (о волнах, море и т. п.) паплёскаць, (с силой) пабі́ць;

2. (резко, отрывисто ударяя) папля́скаць, паплёскаць;

3. (на кого, что) паплю́хаць; (побрызгать) папы́рскаць;

4. (пролить, расплескать) паплю́хаць;

5. (колеблясь в воздухе — о парусах и т. п.) перен. папаласка́цца; см. плеска́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)