испра́вить сов.

1. (починить) папра́віць, адрамантава́ць;

2. (устранить недостатки) вы́правіць; (внести поправки) папра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсмыкну́ць

‘аправіць, паправіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсмыкну́ абсмыкнё́м
2-я ас. абсмыкне́ш абсмыкняце́
3-я ас. абсмыкне́ абсмыкну́ць
Прошлы час
м. абсмыкну́ў абсмыкну́лі
ж. абсмыкну́ла
н. абсмыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. абсмыкні́ абсмыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абсмыкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарапарава́ць

‘паправіць, адрамантаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарапару́ю зарапару́ем
2-я ас. зарапару́еш зарапару́еце
3-я ас. зарапару́е зарапару́юць
Прошлы час
м. зарапарава́ў зарапарава́лі
ж. зарапарава́ла
н. зарапарава́ла
Загадны лад
2-я ас. зарапару́й зарапару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зарапарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

исправи́мый папра́ўны;

э́то исправи́мо гэ́та мо́жна папра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паднаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., што.

Крыху абнавіць, паправіць так, каб здавалася навейшым, свяжэйшым.

П. партрэт.

|| незак. паднаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. паднаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

Крыху выправіць, паправіць.

П. дах.

П. чарцёж.

|| незак. падпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падпра́ўка, -і, ДМ -ра́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да паправіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паправіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опра́вить​II сов. (поправить платье, причёску) папра́віць, упара́дкаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Прывесці да ладу, адрамантаваць, паправіць.

А. старую хату.

2. Уладзіць, арганізаваць (разм.).

А. справу.

|| незак. абла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абла́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)