бісектры́са, ‑ы, ж.

Прамая лінія, якая дзеліць вугал папалам.

[Фр. bissectrice ад лац. bis — двойчы і secare — рассякаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палаві́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Разм. Дзяліць папалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курага́, ‑і, ДМ ‑разе, ж., зб.

Разрэзаныя папалам і высушаныя без костачак абрыкосы.

[Ад цюрк. куруг — сухі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́двое нареч.

1. (пополам) напала́м, папала́м; на дзве ча́сткі;

расколо́ть на́двое раскало́ць напала́м (папала́м, на дзве ча́сткі);

2. перен. на́двае;

◊

ба́бушка на́двое сказа́ла погов. ба́бка на́двае варажы́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трутушкая ‘?’: тую трутушкую папалам выпілі (маг., Шн., 450). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыяметра́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дзеліць папалам па лініі дыяметра, папярочніка. Дыяметральная плоскасць.

2. перан. Поўны, крайні. Дыяметральная процілегласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

1. Распытваць папалам, надвае. Перапілаваць дошку.

2. Папілаваць усё, многае. Перапілаваць усе дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Напе́рак (поперек) ’папалам’: Наперак перарэзаў (Нас.). Гл. пёрак ’упоперак’ (прасл. *perky).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Су́пал ’папалам’: хлѣбь суполъ с мякиною (Нас.). Прэфіксальнае ўтварэнне (*sǫ‑) ад *polъ, гл. палавіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дваі́ць, дваю, двоіш, двоіць; незак., што.

1. Рабіць парным; здвойваць. Дваіць ніткі.

2. Паўторна ўзорваць, пераворваць. Дваіць папары.

3. Спец. Дзяліць папалам; раздвойваць. Дваіць скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)