паліва́льны гл. паліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліва́ць гл. паліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палі́вачны гл. паліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палі́ўка гл. паліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліва́нне і палі́ўка гл. паліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штора́ніцы, прысл.

Кожную раніцу, кожнай раніцай.

Паліць у печы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і паліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́льнік

‘апальшчык - той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апа́льнік апа́льнікі
Р. апа́льніка апа́льнікаў
Д. апа́льніку апа́льнікам
В. апа́льніка апа́льнікаў
Т. апа́льнікам апа́льнікамі
М. апа́льніку апа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палі́ты поли́тый; см. палі́ць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак., што.

Спаліць усё або многае.

Хаты папалілі фашысцкія карнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)